Multum prac zarobkowych wykonuje się w niekorzystnych okolicznościach, które mogą przyczynić się do ubrudzenia prywatnego stroju pracownika. Jeżeli prawdopodobieństwo uszkodzenia bądź kompletnego zniszczenia ubrań jest znaczne, pracodawca ma obowiązek zagwarantować zatrudnionym odzież roboczą. Taka odzież należy się też obowiązkowo wtedy, kiedy warunek jej posiadania określają stosowne dyspozycje technologiczne, sanitarne albo BHP.
Odzież ochronna oraz odzież robocza mają inne zadania
Definicja odzież robocza oraz odzież ochronna na co dzień używane są zamienne, zapewne z tego powodu, że z reguły obie te grupy odzieży kojarzą się z kamizelkami z odblaskiem, ochronnymi czapkami bądź kombinezonami. Odzież ochronna jest to jednakże środek ochrony indywidualnej, którego kluczową funkcją jest chronić zdrowie oraz życie pracownika i powinna być mu bezdyskusyjnie zagwarantowana. Natomiast w przypadku odzieży roboczej, jeśli zatrudniający nie kupi jej dla pracownika, powinien wydać mu ekwiwalent pieniężny finansujący koszty czyszczenia bądź możliwej wymiany zniszczonego ubrania i butów. Precyzyjne reguły odnośnie stosowania odzieży roboczej i ochronnej zapisane są w kodeksie pracy.
Jak znakuje się odzież roboczą?
Odzież roboczą zazwyczaj starannie się oznakowuje. Na opaskach na ramię, kamizelkach i bluzach, z których korzystają pracownicy przedsiębiorstw budowlanych, operatorzy maszyn i funkcjonariusze publiczni pełniący zadania w terenie, obok treści informacyjnych, między innymi nazwy przedsiębiorstwa czy też organu, znajdują się także paski nadrukowane za pomocą fosforyzujących farb lub folii. Podwyższa to widoczność oraz bezpieczeństwo pracowników w nocy, co jest istotne szczególnie wtedy, gdy prace prowadzone są na przykład przy ruchliwej ulicy. Odzież robocza ma rozległe zastosowanie: to też uniformy, czepki i inne ubrania dla osób zatrudnionych w magazynach czy laboratoriach. Na nich także nadrukowuje się z reguły logo firmowe, nazwisko pracownika lub nazwę oddziału.